Για την εμφάνισή του αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες, όπως η Γενετική Θεωρία , η Ενδοκρινική Θεωρία και τελευταία έκανε την εμφάνισή της η Βιο-μηχανική Θεωρία, σύμφωνα με την οποία παρατηρείται μειωμένη διασύνδεση των κολλαγόνων ινών, αλλά και ελαττωμένη αντίσταση των ινών στη δράση των διαφόρων ενζύμων (κολλαγενάση, πεπτάση, τρυπτάση).

Οι θεραπείες που μέχρι σήμερα εφαρμόζονται, διαμπερής κερατοπλαστική, ενδοστρωματικοί δακτύλιοι, φακοί επαφής κ.α., διορθώνουν μόνο το διαθλαστικό σφάλμα χωρίς να θεραπεύουν την ίδια τη νόσο.

Η θεραπεία με την Α υπεριώδη ακτινιβολία και τη Riboflavin, επεμβαίνει στην ίδια τη νόσο, ισχυροποιώντας την αντίσταση των κολλαγόνων ινών στην ενζυματική δράση των παραπάνω ενζύμων, αυξάνοντας την ακαμψία τους, ώστε να μπορεί να ανασταλεί μόνιμα πλέον η πρόοδος του κερατόκωνου αλλά ακόμα και μικρού βαθμού υποχώρηση του κώνου, κάτι που φαίνεται από τη μεταβολή των κερατομετρικών και των τοπογραφικών ενδείξεων.

Η δράση της ενέργειας που προσροφάται μέσω τις ριβοφλαβίνης στοχεύει στην αύξηση της διαμέτρου των κολλαγόνων ινών η οποία επιτυγχάνεται με την ενδιάμεση διασύνδεσή τους.

Η επιλογή των ασθενών γίνεται με κριτήριο τη μετά από τη θεραπεία διατήρηση καλής οπτικής οξύτητας. Έτσι λοιπόν, προτιμούμε τα περιστατικά στα οποία δεν υπάρχει κεντρικό νεφέλιο ή θόλωση του κερατοειδούς, και όταν το κεντρικό πάχος δεν έχει μειωθεί κάτω από τα 400μ., αν και αυτό το τελευταίο δεν αποτελεί απόλυτη αντένδειξη, αφού υπάρχει η δυνατότητα με τη χρησιμοποίηση υδατικού διαλύματος ριβοφλαβίνης να προκαλέσουμε στρωματικό οίδημα και αύξηση του πάχους στα ασφαλή όρια.

Ο προεγχειρητικός έλεγχος περιλαμβάνει: μέτρηση της καλύτερα διορθούμενης όρασης, τοπογραφία κερατοειδούς, εξέταση στη σχισμοειδή λυχνία, κερατομετρία, μέτρηση της Πίεσης του ματιού, μέτρηση της πυκνότητας του ενδοθηλίου, παχυμετρία του κεντρικού κερατοειδούς, φωτογράφηση, βυθοσκόπηση.

Μετά από τον πλήρη αυτό έλεγχο ξεκινά η θεραπεία. Γίνεται ενστάλαξη τοπικού αναισθητικού, απόξεση του κεντρικού επιθηλίου με τρεις κάθετες και μία οριζόντια γραμμοειδείς αποξέσεις για τη διευκόλυνση της γρήγορης εισόδου της ριβοφλαβίνης στον πρόσθιο θάλαμο. Μετράμε το πάχος του κερατοειδούς και εφόσον αυτό ξεπερνά τα 400μ. αρχίζουμε την ενστάλαξη Riboflavin Dextran 0,1% επί 10 λεπτά(10mg Riboflavin-5-phosphate σε διάλυμα Dextran-T 500 20%).

Η ακτινοβόληση του κερατοειδούς διαρκεί 30 λεπτά και καθ’όλη τη διάρκεια ενσταλάζουμε Riboflavin Dextran 0,1% ανά 3 λεπτά. Μετά από το τέλος της θεραπείας τοποθετούμε θεραπευτικό φακό επαφής και αφήνουμε τον οφθαλμό ανοικτό.

Το AVEDRO είναι το πιο εξελιγμένο σύστημα για τη διασύνδεση κολλαγόνου του κερατοειδούς (Cross-Linking) και έχει μειώσει το χρόνο της θεραπείας. Η διαδικασία αυτή επιτυγχάνεται με τη χρήση υψηλότερης απόδοσης ισχύος, με αύξηση της ενέργειας UV-A και μείωση του χρόνου έκθεσης στο λιγότερο δυνατό χρόνο, μόλις 3 λεπτά.

Η πλήρης επιθηλιοποίηση επέρχεται συνήθως σε 2 ή 3 24ωρα, και μία βδομάδα μετά από τη θεραπεία ελέγχουμε τις κερατομετρικές μεταβολές, και την όραση με διόρθωση. Ο έλεγχος γίνεται κάθε μήνα αρχικά και για ένα εξάμηνο.

Όσον αφορά στην εμφάνιση επιπλοκών, ο μοναδικός κίνδυνος προέρχεται από βλάβη του ενδοθηλίου. Κάτι τέτοιο θα δημιουργηθεί μόνον εφόσον ακτινοβοληθεί ένας κερατοειδής με πάχος μικρότερο από τα 400μ. χωρίς να χρησιμοποιηθεί τεχνητή εξοίδηση του στρώματος και αύξηση του πάχους. Πολύ σπάνια έχει παρατηρηθεί κάποια αντίδραση του ενδοθηλίου σε περιπτώσεις πάχους μεγαλύτερου των 400μ. Καμία άλλη ουσιαστική επιπλοκή δεν υπάρχει.

Συμπερασματικά, μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί μια νέα προσέγγιση στη θεραπεία των κερατεκτασιών πιο απλή από μια κερατοπλαστική με λιγότερες επιπλοκές και ασφαλώς λιγότερο δαπανηρή.